Perforeren deed ik altijd met een gewone perforator. Een extra degelijke perforator, maar zo een kun je op elk kantoor wel vinden. Omdat ik grotere stapels heb dan de meeste kantoren, kocht ik een betere perforator, die beviel me slecht. Hier staan nog meer praatjes en een video over de stijgende lijn in mijn gatenmakerij.
Onlangs kocht ik een papierboor. Haaaaaaaaaaa (engelengezang).
Hiermee kan ik nette gaten maken! En door grote stapels heen. Het is geweldig.
Mijn papierboor heeft maar één boortje. Als ik wil boren, boor ik eerst aan de ene zijkant, dan draai ik het papier op haar buik en dan boor ik nog een keer, de afstand tot de dichtstbijzijnde zijkant is dan hetzelfde, maar de afstand tussen de gaten zou groter kunnen zijn. Neem het maar van me aan als het je niets zegt.
Over een paar weken gaan we beginnen met perforeren.
Nu had die lieve Eletta met haar plankje als kalenderpagina een uitdaging opgeleverd. Ik had namelijk midden in mijn stapel kalendervellen als ik alles bij elkaar heb gevoegd straks een plankie, en dat mag niet onder de papierboor komen want dan gaat alles naar de gallemiezen.
Ik moest het plankje dus bovenop leggen, tot geboord was, en het plankje pas dan toevoegen. Bovenop leggen. Dat plankje. Met die voorgeboorde gaten.
En toen zag ik het! Eletta had voor mij, onbedoeld, maar super welkom, een mal gemaakt! Nu kan ik die bovenop elke kalender, of wat voor stapel a6’jes dan ook, leggen en dan komen de gaten op de goede plek.
Wat is dat ontzettend handig.