Er was eens dit gedicht:
ich möchte alles, was ich fühl, nicht fühlenund ganz allein sein … Nein, nicht ganz allein:ich möchte gern zwei kleine Hunde seinund miteinander spielen.
van Friedrich Torberg
Het werd vertaald door Michel van der Plas‘
En (door hem) onterecht toegekend aan Godfried Bomans:
Spleen.
Ik zit me voor het open raam
onnoemlijk te vervelen,
ik wou dat ik twee hondjes was
dan konden we samen spelen
Dat gedicht inspireerde Katrien Visser
(zoals je vandaag op de scheurkalender ziet)
maar anderen ook (zoals je hieronder ziet)
Ik zit hier achter de pc
Me echt rot te vervelen
Ik wou dat ik mijn wachtwoord wist
Dan kon ik iemand mailen
van @leinmarjob
Ik zit wat voor het vensterglas
Te klooien in de keuken.
Ik wou dat ik twee hondjes was,
……..
van Ivo de Wijs
Lees hier nog 101 andere variaties op spleen.
Wil jij ook iets bijdragen voor op de scheurkalender. Doe het. Lees hier hoe.