Wat ik al een heeeeele poos wil, is een gave plek om de handgemaakte scheurkalenders te maken. Ik deed dat altijd in de woonkamer / mijn atelier, wat betekende dat ik maanden tussen de halfafgemaakte kalenders woonde, een genot en een drama.
Ik maakte dus afgelopen tijd een verlanglijst met wat ik op die plek zou willen. Toen ik die laatst eens uitsprak op een netwerkborrel (ze bestaan nog) gnuifde de toehoorder van verontwaardiging: “dat kan toch nooit allemaal” zei hij. Hij hield de nooit wat langer aan.
Maar het kon dus wel, ha! Ik vertelde namelijk ook tegen Het Punt Utrecht wat ik zocht. Een mooie ruimte, waar allemaal levendigheid was, waar een koffietentje bij was, waar andere mensen kwamen dan alleen mijn eigen bubbel. Waar ik kalenders kon maken met mensen die ik ken en met passanten. Waar ruimte is en licht. Waar ik zo nu en dan de deur dicht kan doen.
Ineens kreeg ik een mailtje: de bibliotheek wilde graag dat burgers kwamen laten zien waar ze mee bezig waren. En ik wilde mijn fabriek heel graag komen laten zien! En ik ben ook nog eens DOL op de bibliotheek. De combinatie klonk te mooi om waar te zijn, maar was het niet.
Komende week bouw ik de “kalenderfabriek van Sanne Bloem” op in het laboratorium van de bibliotheek op de Neude op de begane grond. Elke vrijdag van 13-17 is er open inloop.
Ik ben er op donderdag soms en op vrijdag altijd de hele dag. Wil je dan langskomen, laat het dan vooraf even weten.
Wil je helpen met de kalender? Hier staat welke hulp nodig is.