Elke maand worden in de bieb verhalen voorgelezen: “avondverhalen” heet de serie. Toen ik dat hoorde, bood ik me meteen aan als voorlezer. Het leek me fijn om een avond fijn voor te lezen uit de fijne scheurkalender.
Toen ik daarin geschikte verhalen ging zoeken, merkte ik dat dat niet echt haalbaar was, de verhalen op de kalender moeten juist heel kort zijn en alleen maar heel korte verhalen voorlezen, een half uur lang, dat vind ik zelf niet fijn.
Ik nam staaaapels boeken door. Ik moest in verbaal gevecht met mezelf omdat ik veeel verhalen niet goed genoeg vond. Ze moesten op een of andere manier over fijn gaan, niet alleen maar zoetsappig zijn (maar zo nu en dan wel, dat bleek een hele opgave. Veel verhalen hebben toch een donker randje), ik wilde niet alleen mannenverhalen, niet alleen witte verhalen, niet te lang, niet te kort, liefst in het Nederlands. En heel mooi. En origineel.
Ik had de middag voorafgaand aan de leesavond vrijgehouden. En las las las. Veel koffie en thee erbij, bij mn nieuwe favoriete koffie-foccaciaria-shopje Life’s a Peach.
Ik maakte een selectie, dacht na over wat ik erbij wilde vertellen. Vooral: fijn is fijn door het contrast met niet fijne dingen. Die horen erbij. Het gaat om waar je je aandacht heen laat gaan.
Ik koos twee korte verhalen van Sylvia Hubers, las de eerste pagina van mijn lievelingsboek “Memoires van een Luipaard” van Peter Verhelst, een eigen verhaal over warmte, een eigen verhaal over wilde paarden, een overdenking van Ross Gay uit zijn inspirerende “book of Delights”, twee verhalen van Kirsten en tot slot een kort verhaal van Simon Carmiggelt dat heet “mooi verhaal”.
Ik verwachtte dat er van alles mis zou gaan (onverstaanbaar, geen publiek, slechte selectie, etc). Ik kreeg een prachtige avond met liggende mensen die een ruim half uur aandachtig luisterden.
Een van de laatste verhalen was dit korte verhaal van Kirsten de Meijer, dat op 30 augustus 2022 op de kalender staat.
Ok, fijn, ja, zo fijn. Ik heb nog nooit zo’n fijn gesprek gehad. Ik had echt de juiste bewoording. Echt ook gelachen en zo ja echt fijn. Ik hiehaho pff vond het fijn. Heel fijn. Ik kreeg er zoveel energie van. Ik ja, ik heb er geen woorden voor. Ik vond het fijn. En nog steeds hoor. Als ik eraan terugdenk daar. Grrrrr, ga ik een beetje trillen in mijn linker knie. Dat krijg ik als ik iets fijn vind. Dan gaat mijn knie trillen. Mjammie! Wraaaauwwrrr!
Kirsten de Meijer
Gemist?? Hier lees ik mijn eigen korte verhaal “wat warmte was” ook voor.
Dank aan Hannah voor het bedenken van de avond – en het luisteren.
Dank aan Roos van de bieb voor de hulp en het mogelijkmaken.