Auteur: Sanne

Op 1 november waren we bij de Vorlesebühne in houtzaagmolen De Ster in Utrecht. Een avond vol kort, vreemd proza met muzikale ondersteuning van Heug. We mochten er de Scheurkalender verkopen aan bezoekers en in het (voor de gelegenheid ingevoegde) reclameblokje mocht ik vertellen over de kalender. Iedereen die wilde kreeg er een op maat gemacrameed schoudertasje bij omdat sommige mensen op zaterdagavond naar een disco willen en dan niet de hele tijd met een kalender in hun hand willen staan, maar wél een kalender willen kopen.

Het was een fijne avond. Vol met vreemde verhalen over verloren post.

Geachte heer S. Petrescu,
Het is niet mijn gewoonte mijn medemensen lastig te vallen met mijn problemen, zeker niet wanneer het wildvreemden betreft. Deze brief zou ik dan ook nooit verzonden hebben als ik op enige wijze een andere uitweg had gezien. Ik verzeker u dat ik niets kwaads van zin ben, noch uw lichamelijke, noch uw financiële gezondheid staat op het spel. Het enige wat ik van u vraag, is dat u tijdelijk bij mij in huis komt wonen.

van: Jakob Faber | uit het tijdschrift “DW B” | juni 2014 | thema: “verloren post”

Er waren een paar scheurbijdragers: Maaike Haneveld, initiatiefnemer Bernhard Christiansen en tekenaar Danibal. Die laatste was er niet als tekenaar, maar als muzikant. Hij en Jan Schellink vormen het duo “Heug“, ze maken klanklandschappen. Ik kan niet anders dan je op het hart drukken dan ooit eens te gaan luisteren als zij optreden. Ze zijn ontwapenend, grappig, muzikaal en experimenteel.

Op de Scheurkalender zul je zelf ook kennis gaan maken* met het korte vreemde proza van de schrijvers van de Vorlesebühne. Elke maand staat er een stukje van een van hen in, soms is dat degene die de Vorlesebühne van die maand bij gaat wonen. Het is in de regel op elke derde zaterdag van de maand, op hun website staan alle geplande activiteiten op een rijtje.

Op 15 november 2014 was de volgende Vorlesebühne: “Vroeger was het leven in Nederland nog dramatisch, draaide het om grootse dromen en om kwesties van leven en dood, om liefde of eenzaamheid. Intussen hebben wij voor alles een vangnet, wij troosten ons met televisie en met katten, de dromen zijn vervangen door wat dagelijkse plannetjes, voor geweld huren wij een choreograaf.”

Een avond met: Midas Dekkers, A.L. Snijders, Eva Meijer, Jürgen Smit, Sylvia Hubers. Muziek: Meneer van Dalen. Wil je erbij zijn? Dan moet je een teletijdmachine bouwen.

Ik was er met een mobielscheurkalenderkofferverkooppunt.

* tenzij je het al kent, dan kun je er hernieuwd mee kennis maken (o.i.d.)

De Zelfgemaakte Scheurkalender is gisteren voor het eerst getestprint. Ze kwam rustig uit de printer, die pruttelde als vanouds. Het geluid is heerlijk.

Ik droomde vannacht nog dat de printer er mee zou stoppen, net nu ik 5 nieuwe toners heb besteld bij inktboer.nl*.

Gelukkig staan er op het moment van schrijven 5 van zulke printers op Marktplaats, met advertenties van nog geen 2 weken oud. Deze mensen weten níet wat ze weg doen. Mijn HP 1018 heeft al meer dan 36.500 vellen geprint. Echt. Ik wil echt geen andere. Als ik tijd had ging ik al die mensen mailen en vertellen dat ze ‘m moeten houden.

Papier (links op de foto zie je een van m’n stapels) heb ik nog lang niet genoeg. Gelukkig zijn er in het land zo her en der mensen papier aan het verzamelen. Bij Kinderwinkel Westerkade in Utecht staat een bak waar iedereen tijdens openingsuren papier in kan leggen (vraag ernaar bij de kassa). De Utrechtse griffie spaart papier, in Amsterdam is een stagiair bezig met scripts verzamelen, er zijn kindertekeningen naar me onderweg en Tineke heeft weer een stapel dozen van een geweldig architectenbureau geregeld. Al het papier is nog altijd welkom. Hoe meer op dat mooie papier kan worden gedrukt, hoe beter. Dat geeft echt het mooiste resultaat.

En zojuist pruttelde de printer de proefjes van de voorkant. Kijk:

Met wat kleine aanpassingen gaat dit linker-schatje naar Spant Zeefdruk, zij gaan ‘m met witte verf zeffdrukken op dat grijze papier dat je ziet. Die voorkanten zijn voor de versie met oud papier.

Om het onszelf iets makkelijker te maken is er dit jaar ook een (iets goedkopere) versie zonder oud papier, die krijgt een zwart/grijze of grijs/witte voorkant (de knoop moet nog doorgehakt worden).

* De goedkoopste toners van Nederland en gewoon te bezoeken op de Amsterdamsestraatweg in Utrecht, nog een sympathieke man ook. Ik heb de doos lekker laten bezorgen, dat mocht van mij vanaf 5 toners.

Op de foto het scheurhoogtepunt van de dag: ene (sic.) enorme stapel papier uit het wonderatelier van Eemke Koppelman Createur d’ambiance. We kennen elkaar van de Zelfgemaakte Markt en liepen elkaar onlangs weer tegen het lijf bij De Cirkel van Kleding (waar zij kleding voor maakte en ik de productie voor een deel voor deed). “Je zou haar atelier eens moeten zien”, fluisterde Pet me toe toen Eemke weg was. En dat zegt wat want Pet van de Luijtgaarden verzamelt verzamelingen en ergo is zijn eigen atelier BIZAR vol met mooie spullen, dus als hij dat zegt over een ander, dan .. zegt dat iets. 

Eemkes atelier is veel kleiner maar ook BIZAR vol met spullen, maar dan niet vol met verzamelingen maar met over van een feestje, gebruikt om een boot mee te versieren, heel veel oude koffers vol met heel veel kleren, vogelkooien, stukken karton met mooie vormen, kastjes, veren, struisvogelverenboa’s, hoeden, naaimachines, boeken, kastjes gevuld met kleine stillevens, potjes met teksten, bruidsjurken, mummies etc. Als ik ooit nog een feestje geef met een thema, dan hoop ik dat Eemke de ruimte aankleed. Je kunt er gaan zitten en rond kijken en je raakt nooit uitgekeken. Mocht je ooit nog tijdens een open atelierroute in Utrecht zijn, ga dan ook even kijken, het is een genot.

Ik was even afgeleid door het passen van een heleboel jurken en een knagende honger, maar liep uiteindelijk de deur uit met een zware doos vol papier. Eemke had die een keer gekregen op het kinderdagverblijf, waar ene “Ilse” het achterliet. Het is waarschijnlijk oud briefpapier, het briefhoofd is er helaas afgeneden. Helaas want nu was het geen A4 meer en moest ik alles bijsnijden naar A5 en A5 komt net iets minder snel uit de printer rollen, een gekke eigenschap van het apparaat.

Het scheurdieptepunt van vandaag? Degene met de meeste bijdragen (24!) mag van haar galerie niet meer bijdragen (de kalender vormt te grote concurrentie, schijnbaar kopen steeds meer mensen scheurkalenders i.p.v. schilderijen, aiaiai caramba!)

Ga nu een schilderij kopen!!

Enfin, de telling van op de homepagina is dus -24 (te verdrietig om het er af te trekken) dus lever in jouw bijdragen en maak me weer blij.

Vind jij de scheurkalender super en wil je op een andere manier bijdragen? Maak ons beroemd! Werp je op als marketingmanager, pr-tijger, spindokter.

We hebben iemand nodig die tijdschriften en kranten aanschrijft, die een interview in De Dakhaas met ons regelt, iemand die dat super leuk vind om te doen en die er een beetje energie (of een boel) in wil stoppen.

Mail me als het je aanspreekt via scheurkalender@zelfgemaaktescheurkalender.nl

Bij Seats2Meet in Utrecht bewaren ze papier voor de scheurkalender. Alle enkelvoudig bedrukte vellen met niet-vertrouwelijke informatie gaan op een stapel en eens in de maand ± haal ik ze op. De oogst van dit keer was niet gering.

We hebben nog steeds heel veel papier nodig, heb jij nog  een stapel?