Categorie: Zelfgemaakte Scheurkalender 2022


dit [lettertype] is fijn

Ik heb altijd al een keer een lettertype willen maken, maar eerder was de techniek nog niet zó dat ik het gemakkelijk kon. Ik had ook geen goede reden om er een te maken.

Op sommige schetsen van de voorkant van de Zelfgemaakte Scheurkalender 2022 gebruikte ik het lettertype Hoefler. Het was het juister lettertype, maar toch… de letters waren te strak en te recht. We hebben het hier over een Zelfgemaakte Scheurkalender, dat zag je niet aan deze strakke letters.

Dit jaar moest er een zelfgemaakte letter bij. Eerst tekende ik alle losse letters D I T I S F I J N, daarna van Z e l f g e m a a k t e S c h e u r k a l e n d e r 2 0 2 2. Gebaseerd op dat Hoefler lettertype.

Toen me inviel dat ik nog eens een lettertype wilde maken en dat dit een goed moment was voor zo’n project, was het hek van de dam. Het was een klus van een uur of 6, tekenen, scannen, bijwerken, inladen, nog eens bijwerken, ontbrekende tekens toevoegen, scannen etc. Uiteindelijk had ik mijn letters.

Het lettertype heet ditisfijnfont.ttf. Je mag het gebruiken voor je eigen projecten. Gebruik je het zakelijk, dan vind ik het fijn als je mij als maker vermeldt (of ditisfijn.nl) en je mag me hier betalen.

Workshop

Wil je in een middag je eigen lettertype maken, stuur me dan een berichtje voor workshop-datums.

Zelf een lettertype maken

Zelf aan de slag? Het kan met calligraphr.com. Het is gratis/niet duur en makkelijk als je zelf een printer hebt, zo niet dan kijk hier eens :) .

Tips voor als je het ook gaat doen:

  • bedenk welke speciale tekens je in je lettertype wilt verwerken, vergeet het afbreekstreepje niet.
  • voeg ook nummers toe
  • maak een scan van je template met de scannable app
  • bewerk de scan eerst in een fotobewerkprogramma, het programma van Calligraphr is een beetje onhandig. Je bent de hele tijd aan het schakelen tussen gummen en bijwerken en dat gaat er niet zo makkelijk
  • maak via de instellingen de afstand tussen de letters kleiner/groter
  • typ wat teksten en kijk welke letters nog naar boven of naar beneden moeten worden bijgesteld
  • groot gat tussen twee letters? dan is er ergens nog een spettertje zwart, dat zorgt voor zo’n grote ruimte
  • wees niet te kritisch, het is een beginners-programma. Tip voor mensen met andere ambities: Glyphs – er is ook een betaalbare mini-versie van het programma.

Gedaan? Stuur mij een voorbeeld van je font ben keibenieuwd.


waar de gaten moeten komen

Perforeren deed ik altijd met een gewone perforator. Een extra degelijke perforator, maar zo een kun je op elk kantoor wel vinden. Omdat ik grotere stapels heb dan de meeste kantoren, kocht ik een betere perforator, die beviel me slecht. Hier staan nog meer praatjes en een video over de stijgende lijn in mijn gatenmakerij.

Onlangs kocht ik een papierboor. Haaaaaaaaaaa (engelengezang).

Hiermee kan ik nette gaten maken! En door grote stapels heen. Het is geweldig.

Mijn papierboor heeft maar één boortje. Als ik wil boren, boor ik eerst aan de ene zijkant, dan draai ik het papier op haar buik en dan boor ik nog een keer, de afstand tot de dichtstbijzijnde zijkant is dan hetzelfde, maar de afstand tussen de gaten zou groter kunnen zijn. Neem het maar van me aan als het je niets zegt.

Over een paar weken gaan we beginnen met perforeren.

Nu had die lieve Eletta met haar plankje als kalenderpagina een uitdaging opgeleverd. Ik had namelijk midden in mijn stapel kalendervellen als ik alles bij elkaar heb gevoegd straks een plankie, en dat mag niet onder de papierboor komen want dan gaat alles naar de gallemiezen.

Ik moest het plankje dus bovenop leggen, tot geboord was, en het plankje pas dan toevoegen. Bovenop leggen. Dat plankje. Met die voorgeboorde gaten.

En toen zag ik het! Eletta had voor mij, onbedoeld, maar super welkom, een mal gemaakt! Nu kan ik die bovenop elke kalender, of wat voor stapel a6’jes dan ook, leggen en dan komen de gaten op de goede plek.

Wat is dat ontzettend handig.


Kom hierheen

Elke vrijdag van 13 tot 17 uur is er open inloop in “de scheurfabriek van Sanne Bloem“. Dan kun je komen:

  • kletsen
  • kijken
  • kopen
  • helpen
  • helpen!

We maken dan de 52 handgemaakte exemplaren van de fijne zelfgemaakte scheurkalender 2022.

Je bent van harte welkom. Kom helpen!

Kun je niet? Op donderdag en vrijdag-ochtend ben ik er vaak ook, maar dan kan kijken/helpen/kopen álleen op afspraak.

Vrijdag 15 oktober tot vrijdag 17 december
13-17 uur.

Locatie: Bibiotheek Neude,
laboratorium, achter het glas,
rechts om de hoek van de ingang.

 

 


De Dakhaas Praat (ik was gast bij een podcast!)

In 2016 richtte Elja Looijestijn De Dakhaas op, een magazine over Utrecht. Ik las het altijd met plezier, een dik magazine vol met verhalen die niet alleen maar gingen over de mensen zoals ik, ook mensen met wortels veel dieper in de stad. Verhalen uít Utrecht.

Het blad is al een tijd gepauzeerd, maar in andere vormen borrelt De Dakhaas toch weer op. Er ontstond een podcast en die podcast is nu ook een talkshow*, elke maand in de bieb wordt die live opgenomen. Er zijn een paar gasten, een paar vaste onderdelen, Saskia van Studio Ski ver-tekent de verhalen die ze hoort, mijn vriend BoterBoter maakt voor iedereen een jingle (en wat voor jingles!!), Lisa Weeda*** draagt elke keer een column voor en Elja en Ties Timmers praten het prettig aan elkaar.

Ik was hun gast!

Ik vond het doodspannend en was al schorgepraat van een dag werken in de scheurfabriek maar het ging goed, geloof ik, ik kan me niet alles meer herinneren, het gaat zo snel. En ik heb het nog niet durven terugluisteren.

Ik weet dat ik deelde dat ik soms heel streng ben of was voor mezelf, dat ik dan liever mag zijn. Ik deelde eindelijk ook waarom ik stopte met kalenders maken, waarom het thema zo fijn is. Voor een publiek en voor een ieder terug te luisteren. Ga ik dit echt met iedereen delen, dacht ik nog, maar ik had er al over gedacht en ik wist het al. Ik wil het  zeggen**.

Het woord fijn werd echt wel 1000 keer gezegd en het lied van Luc over mij + fijn is al één erg goede reden om de aflevering te luisteren.

Er waren nog meer gasten naar wie ik te weinig luisterde want ik STUITERDE van de adrenaline daarna. Met 200 km p/u vertelde ik daarna hoe het ging tegen Steven (die vol snot thuis niemand zat aan te steken).

Gelukkig had ik de dag erna leeg gepland. Ik moest nog even huilen omdat ik een auto wilde lenen maar (per ongeluk de verkeerde opende en toen de echte) niet kon vinden. Het duurde even voordat ik accepteerde dat ik moe was, me heel druk had gemaakt en nu gewoon geen auto mocht lenen maar naar bed moest met Net. Net Flix.

Een dag later was ik fris uitgerust en dolgelukkig dat ik als beroep kalenders mag maken en daarover mag vertellen in een podcast.

Luister er hier naar
Of zoek ernaar in je fav.pod.app

 

*openlijk hoop ik ook dat er ooit nog een (zelfgemaakte) Dakhaas Scheurkalender komt!
** Ik wil het ook nog een keer goed opschrijven, maar dat is er nog niet van gekomen. Ik wil het beter snappen en kunnen beschrijven geloof ik, voor ik dat doe. Maar langzaam vallen er stukken op plekken en kan ik beter woorden geven aan wat ik eerder niet snapte. tbc.
*** heeft net een boek uitgebracht. Alexandra > https://www.deutrechtseboekenbar.nl/product/pre-order-aleksandra-lisa-weeda-gesigneerd-op-naam/

 


mensen die weten wat fijn is, mogen het tekenen

Mijn flyer heb ik dit jaar op heel zacht papier laten drukken, je wilt het aaien. Het is hetzelfde papier als waarvan de voorkant is gemaakt.

Het is echt een flyer, awel er staat geen call to action op zie ik nu maar ja, je snapt toch wel dat het een kalender is, en dat je die kopen moet?

Op de achterkant printte ik een leeg vak, zodat je aandacht zelf ook kon vestigen op iets wat je fijn vond (en dat dan opschreef of tekende).

Op de tweede scheurfabriekdag kwam een opa met een klein kind de scheurfabriek in gelopen. Ik vertelde over de kalender, maar het jammere van mensen met kinderen in de fabriek was dat ze het allemaal leuk vinden en misschien wel zouden willen helpen, maar het kan niet. Want ik wil graag dat:

– alle mensen van -14 hun vingers behouden en dus niet aan de snijmachines zitten
– alle kalenders alle pagina’s op de juiste volgorde hebben
– niet alles onder de verf zit (de voorkant wordt handgeverfd)

en toch, ik vond het wel fijn als kinderen ook een plek hebben in de fabriek. En toen bedachten we het ter plekke. Hij kon wel een tekening maken. Het kleine kind en opa begonnen te tekenen. Ik had maar één stift, een blauwe. Dat maakte hen niet uit, ze gingen hard aan de slag. Opa tekende er ook wat bij. Ik had wat mooi plakband en daarmee versierden ze de fijne tekening. Het was zo mooi, die hingen we meteen op in de fabriek.

De hele dag kwamen er mensen tekenen. Aan een tafel was het gezellig en zaten stapels mensen te tekenen. Het is zo gezellig met die mensen in de buurt.

Ik heb 9 februari (een dag waarop ik zelf een fijne zin deelde, namelijk hoe ik van de geur van shetlandpony’s houd) opgeofferd. Vanaf nu is dat in de handgemaakte kalender een “bijzondere unieke pagina”.

Van alle ingeleverde tekeningen en verhaaltjes kiezen we er straks 52 uit. De rest gebruik ik als unieke flyer. Zo kunnen kleine kinderen tóch wat doen in de scheurfabriek. En als ze daar naast zitten, dan tekenen de grote mensen ook mee, en dát vind ik dus ook heel leuk.

Er is dus vanaf nu elke vrijdag ook een fijne hoek waar je kunt tekenen of schrijven en zo (misschien) toch nog op de kalender kunt komen.

 

Dit is een fijne knuffelbeer geen aap.

 

Op de foto bovenaan: een tekening van een kind dat slapen fijn vindt. We moeten nog wat beter op signering van de tekening hameren.

De scheurfabriek is elke vrijdag van 13-17 uur open, tot en met 17 december.
Laboratorium begane grond, bibliotheek Neude, Utrecht.


de plankjes van Eletta

Dit is Meubelmaker Eletta Daemen.

Ik leerde haar kennen op een van de markten die ik organiseerde, en een jaar later hielp ze me steeds met losse klusjes voor m’n kalenders en markten. Ze dacht altijd mee en is heel precies. Ik kreeg door haar zelfgemaakte spreadsheets met overzichten van welke kalenders ze waar naartoe had gebracht had. Ze is een fijn mens, zo’n nuchter iemand die ook nog eens in haar eentje in Zweden door de bergen gaat wandelen en dan onder een zeil slaapt. Ik kijk naar haar met een mengeling van ver- en bewondering.

Ze is ondertussen meubelmaker geworden. Ze is in haar houtwerk net zo precies als in de spreadsheets, kan ik zien. Ze heeft voor één van mijn scheurkalenders een speciale houder gemaakt, kijk. Wauw.

Een poos geleden was ik bij Eletta in huis. Ik vertelde haar over de kalender, dat het thema “fijn” was dit jaar. Zij moest meteen denken aan fijn schuurpapier.

Ze wilde er een bijdrage voor mijn handgemaakte scheurkalender voor maken. Ze wilde 52 plankjes op A6 formaat maken en die met twee soorten schuurpapier schuren, zodat je kunt voelen wat fijner is.

Op de foto zie je hoe ze geworden zijn, maar je kunt het beter zelf voelen in de kalender.

Ik ben hier ZO blij mee. Wat een prachtige bijdrage. Wat een moeite heeft ze gedaan om de plankjes te maken. En het resultaat, oh het is precies iets wat de kalender nóg beter maakt. Het is zo’n prettig tastbare vorm van fijn.

Bekijk de website en de mooie meubels uit de handen van Eletta.
Waarom Eletta meubels maakt

Een bijkomend en ongelooflijk prettig toeval is dat ze met deze plankjes een mal heeft gemaakt voor de gaten. Nu weet ik precies waar de gaten moeten komen

Nog een vraag voor de lezers thuis:
Is het nu een schuurkalender?

 

 


Wat Het Punt is, en dat ik ze wil bedanken.

Ik beschouw mezelf niet als cultureel initiatief. Maar ik heb/ben blijkbaar veel culturele initiatieven!

Sinds een paar maanden is er een nieuw “loket voor culturele initiatieven”. Ik zag dat ze ‘openden’ en merkte tot mijn verbijstering op dat het een in real life opening was. Met echte mensen, die in je gezicht konden hoesten. Dat was in die tijd een nieuwe ontwikkeling en ik omhelsde die.

Wat ik precies van Het Punt kon verwachten, wist ik niet. Ik ging vooral omdat Roswita erbij zit en als Roswita erbij zit dan is het voor mij het inspecteren waard.

Ik struikelde over kennissen en vervolgens over mijn woorden want mensenkinderen ik had toen al maanden geen kennissen meer gesproken in ’t echt.

De website van Het Punt en de huisstijl is super cool, dus toen ik per toeval naast de makers daarvan kwam te staan, kon ik die meteen laten blozen. Ik kletste wat, Ellen was er. Alles wat die doet is óók al gaaf, zoals dit.

Ik hoorde van alles aan, maar had zelf nog geen beeld van mijn behoeftes. In gesprek met een van de andere Punt-personen kregen we het over mijn Zelfgemaakte Scheurkalender: dat ik er weer een ging maken. Dat ik nog wel wat leuke bijdrages van Utrechtse makers/mensen kon gebruiken. Nou, zij wilden dat best eens in hun nieuwsbrief zetten. Dat was 1.

Verder pratend besefte ik me dat ik op een punt was beland dat ik misschien wel eens kon vragen naar die ene droom die ik al 5 jaargangen van de scheurkalender heb: een scheurfabriek buiten de deur. Eens een keer niet in de woonkamer/mijn atelier. Een scheurkalender maken, zonder dat drie maanden lang mijn hele woonkamer en dus ook mijn vrije tijd wordt overwoekerd door scheurkalender-ingrediënten en -machines.

Ik wist intuïtief al, het op een rijtje zetten van de wensen, hielp me met echt goed afbakenen van wat ik nodig had van de ruimte:

Een mooie ruimte, waar allemaal levendigheid was, waar een koffietentje bij was, waar andere mensen kwamen dan alleen mijn eigen bubbel. Waar ik kalenders kon maken met mensen die ik ken en met passanten. Waar ruimte is en licht. Waar ik zo nu en dan de deur dicht kan doen.

Een paar maanden later mailde Roswita en stelde me voor aan Roos die bij de bieb werkt en PRECIES aanbood wat ik zocht en die PRECIES op zoek was naar iemand zoals ik voor in de bieb. Nou vráág ik je.

Ik ben sowieso STAPELGEK op de bieb, heb er vorig jaar zelfs gesolliciteerd! Gelukkig werd ik het niet -achteraf gezien- want dan had ik nu nooit tijd gehad om er een kalender te maken.

Komende maanden zit ik er, in mijn scheurfabriek in de bieb. Mede dankzij Het Punt, dank!

Ik schrijf dit natuurlijk omdat ik zo blij ben met hun hulp. Een verhaal zodat jij ook weet dat Het Punt bestaat en naar ze toe gaat, zelfs als je nog niet weet dat je hulp nodig hebt. 

Promotekst in hun woorden:

Wij zijn HET PUNT, een onafhankelijk loket gerund door mogelijkmakers die een weg uit de coronacrisis plaveien voor culturele initiatieven. We verzamelen ideeën en kansen, maken kunst mogelijk op unieke plekken in Utrecht, verbinden initiatiefnemers met de juiste contactpersonen en helpen artiesten een podium vinden. Of juist andersom.

Ben jij op zoek naar een plek of potje voor je kunst, maar kom je obstakels tegen of heb je geen idee waar je moet beginnen? Of heb je misschien een ruimte ter beschikking waarin cultuur weer tot bloei kan komen?
Laat het ons weten – dan helpen wij je het (kosteloos) mogelijk maken. Vinden we geen enkel punt.

hierheen

 


Ewoud Grafisch sneed, lijmde en perforeerde

Toen ik nadacht over het proces van deze kalender, wilde ik dat het dit jaar “fijner” zou zijn. Dat was de leidraad in alle onderdelen.

Ik vroeg dus aan de Kopijwinkel om de niet-door-mij handgemaakte variant te printen. Voor de grafische afwerking – het snijden, lijmen, boren- werd ik gekoppeld aan Ewoud Grafisch.

Na het opbouwen van de kalenderfabriek, kon ik de kalenders op gaan halen. Nou was dat een beetje veel op één dag, maar jaaaaaa, (rrrrrrrrrrr joepie rrrrrrr). Ik wilde die kalenders.

Om de kalenders op te kunnen halen, leende ik een leuke auto van een vriendin en crosste direct na het bouwen met Ro  door naar Culemborg.

Overal probeerden wegopstropingen roet in mijn plan te gooien, maar ik vond toch de voordeur van Ewoud.

Doet hij open!

Achter hem zie je zijn loods vol met geweldige apparaten uit de vorige eeuw en die dáárvoor. Hij heeft grote perforatoren, machines waarmee hij vouwlijnen kan maken, scheurstroken.

Onder zijn oksel zie je mijn kalenders al klaar staan, die hebben we meteen in de auto gezet, maar ik wilde niet weg voor ik een rondleiding had gekregen.

Op een zelfgebouwde verdieping staan enorme kasten met drukletters, daarmee kun je nog ouderwets boekdrukken. Zijn vader was letterzetter en van hem erfde hij de liefde voor het grafische vak. Ik was verrukt dat hij die hele verdieping had volgezet met die kasten. Nou, “volgezet” niet echt, vertelde hij, hij had de kasten gekocht en daarom die verdieping gebouwd. Anders paste het niet in de loods.

Ik vond het jammer dat ik de voorkanten niet ook door hem had laten maken. Hij kan iets met diepdruk maken, met gouden folie, er zijn daar technische mogelijkheden genoeg. Ik wist het alleen nog niet. Misschien kan dat de volgende keer.

Je ziet er niet uit als iemand die zijn werk niet leuk vindt, zei ik. En dat bevestigde hij.

Dat vond ik extra leuk, want samenwerken met mensen die gelukkig zijn met hun werk, is mijn favoriete samenwerking.

Hij heeft een paar jaar geleden zijn baan bij een grote drukker opgezegd. Heeft allemaal prachtige oude machines gekocht en kan nu op deze fijne manier nog een jaar of 15 werken.

Hij heeft dus met plezier mijn eerste bestelling van 200 kalenders gesneden, gelijmd en geboord. De boormachine staat nog goed ingesteld. Dus ik kan ‘m nog even op de foto zetten en hem zo “in actie” vastleggen (zie bovenste foto).