Dorothés 10

Dortohé maakte een serie van twaalf tienen van klei, speciaal voor deze scheurkalender. We hebben er 10 geplaatst, de andere twee tienen willen we je ook graag laten zien!

Vandaag is het moederdag (ontbijt op bed, bloemen, dank voor goede zorgen, uitspreken dat je van haar houdt) en wilden we graag een moederdagige bijdrage. Die van Arianne Notenboom van handlettering.nl was er zelfs speciaal voor gemaakt.

Dit zijn de andere tienen van Dortohé :

tien 05

Tien nummer
Tien nummer

 

Dortohé geeft workshops, daar kun je je moeder ook op tracteren.

Ja, moeder ik houd van u!
En Erik houdt van zijn moeder.
En we houden ook van elkaars moeder, en van onze moeders moeder etc.


Binnenpretjes

Op “De Nacht van de Poezie” zag ik een rek met kaarten met ontzettend mooie teksten. Ik zag ze al eerder, in een rek bij Savannah Bay. Nu vielen ze me op. Ik maakte een praatje met de verkopers van de kaarten, maar zij bleken niet de makers. Ze verkochten prachtige oude zines, de naam is me alweer ontschoten.

Het is die dag de deadline voor bijdragen voor de scheurkalender dus in mijn hoofd weergalmd maar 1 verzoek: bijdragen. Ik onthoud de naam van de makers van de kaarten met de mooie teksten: zijschrift.

Een paar verdiepingen hoger zitten 2 vrouwen aan een tafel met een enorme selectie kaarten met mooie teksten. Hier zit Zijschrift. Top.

Het zijn echt heel fijne teksten, de kaarten zijn allemaal zelf gezeefdrukt. Wie de teksten schrijft? Dat doen ze met z’n zevenen. Ze deden meer dan 20 jaar geleden de cursus “Creatief Schrijven” en bleven daarna samenkomen. Uit die bijeenkomsten kwamen zulke mooie teksten dat ze een aantal kaarten gingen maken. Ze drukken ze 1 of 2 keer per jaar en lieten in 1999 een heleboel van de bestsellers printen.

Ik durf dan dus bijna niet te vragen of ze een bijdrage voor de Scheurkalender willen leveren. Ik blijf het zo vreemd vinden dat ik aan mensen die dingen maken die ik heel mooi vind, mag vragen of ik, zonder daar een echte vergoeding voor te bieden, hun werk mag gebruiken voor de Zelfgemaakte Scheurkalender.  Maar ik wil dat het ding geweldig word, dus ik moet het wel vragen.

Ze reageren super enthousiast, we mogen 1 tekst uitkiezen. Dat is lastig want die ene kaart moet dan mooi zijn, en álles uitdrukken en niet te toegankelijk maar ook niet al te ingewikkeld of eenzijdig .. . Ik sta een hele tijd te twijfelen en kies uiteindelijk deze, die vandaag op de kalender staat.

Toen ik die koos vertelden ze me dat ‘ie ook in de Happinez heeft gestaan, een semi-spiritueel tijdschrift met heel veel mindfulness. Dat vond ik zowel een goed als een slecht teken, maar ik veranderde niet van keus.

De Happinez plaatste deze tekst zonder bronvermelding van de auteurs, gek hè? Ik vroeg of de makers daar dan niet een kort mailtje aan wilden wijden, om te zeggen dat dat niet zomaar mag, maar ze lieten het erbij; het is een compliment dat iemand het zo mooi vindt dat het wordt gebruikt. Mocht jij het ook ergens willen gebruiken, schrijf jij er dan wel bij dat het van zijschrift is?

Als gezegd zijn een heleboel van de kaarten, ook de bestsellers, te koop bij (scheurkalenderverkooppunt van het eerste uur) Savannah Bay in Utrecht.


een lege dag

Soms vind je in een handgeprinte scheurkalender een lege dag. Dat is geen opzet, het is onze printer die soms twee blaadjes tegelijk pakt. Als we het tijdens het inbinden zien, halen we die blaadjes er uit. Zien we het niet dan blijven ze er in. Als je zo’n leeg blad vindt, dan weet je dat er ergens op de wereld nog 3 andere mensen zijn die vandaag een lege pagina vinden.

Je kunt het zien als een uitnodiging om zelf iets toe te voegen aan de scheurkalender. Dat is het ook.


Kleine Cursus Fries

Les 10 van de cursus??

Op de kalender van 2014 kon je les 1 tot en met 3 van de Kleine Cursus Fries van Lysberth Zeinstra volgen. De volgende jaren gaat de cursus verder..

In 2017 krijg je les 10, 11 en 12.

Mocht je eerdere cursusdagen gemist hebben of vergeten zijn, hier staan ze allemaal.

cursusfries7

Op ietsvanlys.nl staat nog meer vrij werk.
Je kunt Lysbeth ook inhuren voor serieus werk, kijk maar.


wat je met een gegeven paard moet doen

papieren in tivolivredenburg
foto: Creneau

Het is een afwijking die in de komende maanden weer zal afnemen. In de komende maanden zal ik niet meer naar rekjes met gekopieerde informatiefolders sluipen om te controleren of ze enkelzijdig bedrukt zijn. Omdat ik niet meer de hele tijd met de kalender bezig zal zijn, zal ik het soms vergeten.

Maar nu is het zo nog niet. Nu heb ik in de apotheek alle uitleggen over symptomen van veel voorkomende ziektes die niet meer dan een A4’tje besloegen meegenomen. Van alle ziektes één en nooit de laatste  -die zit in een mapje waarop “origineel” staat.

De afgelopen weken fietste ik regelmatig langs de nucleare ramp die men TivoliVredenburg noemt. Op de begane grond is café Het Gegeven Paard, het trok me niet. Ik houd niet van nieuw en oningewijd. Maar ik zag er papiertjes, zacht bewegen in de luchtstromen binnen. Ze waren op een klembord geklemd; zacht, zalmroze papieren met daarop het menu, een feestwens, een uitleg. Papieren die niet voor de eeuwigheid gemaakt waren, deze papieren zagen eruit alsof ze zo nu en dan vervangen zou worden en het leek me zeer onwaarschijnlijk dat ze op de andere kant bedrukt waren.

Toen mijn vriendin Cathrien me uitnodigde voor een koffie in Het Gegeven paard, keek ik haar niet in de bek en spoedde me naar het café. Het was er veel knusser dan ik had verwacht in de grote ruimte onder in TivoliVredenburg. De stoelen waren inderdaad nieuw, maar ze zaten lekker, een mooie ruimte met hoekjes en korchten*. Het was er nieuw, maar het was goed. De bar is mooi en origineel. Bij elk drankje kreeg je een klein hapje, dat was ook fijn. Er stond een mooi semi-onprofessioneel podium waarop mensen optraden, er was even sprake van dat bijdrager Danibal er op zou treden maar dat feest ging helaas niet door.

Wachtend op Cathrien bekeek ik de achterkant van de kaart (ook op zo’n klembord) en ontdekte: ook dat was leeg. Zeer goed nieuws want menukaarten worden sowieso regelmatig vervangen. Ik vroeg aan de Tony achter de bar of die papieren wel eens vervangen werden en of ik ze mocht hebben voor de scheurkalender en dat mocht. Het geluk wilde dat ze op 5 januari (dat is terwijl ik dit schrijf “morgen”) de kaart gaan vervangen en dat hij bereid was de oude kaarten direct aan de scheurkalenderpapierstapel te doneren. Volgend jaar dus gegeven roze paardenpapier in de kalenders, mits de toner er op blijft plakken.

*inside spelfout-grapje


wit printen

Toen we weken geleden de voorkanten voor de kalenders lieten zeefdrukken, gaf ik Sjaak van Drukkerij Spant een blok met 100 vellen voorkantpapier, goed voor precies 400 voorkanten met witte inkt. Veel te veel, dacht ik toen, want de oplage was vorig jaar 268 en toen hadden we maar 1 soort kalender: die op oud papier. Nu hadden we 2 verschillende en de kalenders met nieuw papier en die kregen een niet-gezeefdrukte voorkant. We zouden het makkelijk redden met die 400 witte voorkanten.

Er zouden zelfs een heleboel voorkanten overblijven, wat we daarmee zouden gaan doen, had ik nog niet bedacht. Gelukkig maar, dat was zonde van de tijd geweest. Want ze zijn dus op, de witte voorkanten zijn op. Tjonge.

heel veel kalenders klein

Ik had gehoopt dat we ergens “even” wat witte voorkanten konden bijprinten, maar printen met witte toner, dat kan niet op de plekken waar ik het gevraagd heb. Dus wat te doen? Uitverkocht zeggen? Dat kan niet, er zijn nog zoveel mensen die ‘m willen hebben en ik kan slecht nee verkopen. We hebben wat geëxperimenteerd en zijn tot de volgende nieuwe geïmproviseerde oud-papier-voorkant gekomen:

nieuwe voorkantMet handgetekende witte lijntjes, ze zijn hartstikke mooi. Alle kalenders die nu nog gemaakt worden, krijgen deze voorkant, dat zijn de kalenders >556.