De scheurkalender heeft een lang touw dit jaar, het is geen verspilling, het is praktisch. Je moet de kalender namelijk zo ophangen als in dit instructiefilmpje (ookwel “korte documentaire”) wordt uitgelegd.
Geen tijd voor de film? Zo hang je ze dus op:
Let op: bakstenen muur niet noodzakelijk, vinger van Erik B. ook niet. Een spijker, haakje of ander dun, stevig uitsteekstel volstaat.
Leuk die buitenkant, super mooi en mooie praatjes heb je, Bloem. Maar wat voor dingen staan er nou eigenlijk op?
Recepten, gedichten, verhalen, spreuken, cursussen, puzzels, grapjes, 10en, strips, kort vreemd proza, tekeningen, foto’s, bijna alles.
Hier zie je een paar voorbeelden:
Bijdragen op de kalender van 2015 van Agnes Loonstra en Militerence, Anouk van der Leest, Anthony de Jonge, Argibald, Ariadne Verstegen, Arianne Notenboom, Arjan winkelaar, Astrid van Lunsen, Bas Linders, Bente Adriaans, Bernhard Christiansen, Bianca Koning, Bunbun, Carlina de Lorenzo, Cis Bakker, Corien Sleeswijk, Corina LaHeij, Danibal, Daniëlle Frenken, David Troch, Digital Analog, Doortje Langenhuysen, Dorothe Arts, Eemke koppelman, Elisa Redeker, Ella “Escape” Spiekman, Els Feenstra, Emmy Reichelt, Erik Feenstra, Esther Sepers,Eva Anken, Eva Bullens, Eva Meijer, geboortekaartjesstudio, Gerbert Greven, get the laugh flow, Har van den Bekker, Heleen Schoorl, Henck de Ruiter, Hugom Isabelle Zumbrink, Jan Hein Arens, jan van de ven, Janneke Kornet, Jeroen Winkelman, Joelgevoel, Johan Buurman, Josée van der Staak, Joshua Peters, Juliette du Jour, Kaspar C. Jansen, Label IsaBella, Laila Groeneveld, Légumes Internationales, Lesley Brehm, Lucas Baanders, Lysbeth Zeinstra, Maaike Haneveld, Marieke van Dam, Mariel Voogel, Marion Steur, Marja Hinten, Marjanka Sierevelt, MarjoleinJ, Marlijn de Jager, Marloes de Vries, Martha Osborn, Merel Pechtold, Natasja Oehlen, Nienke Grooten, Nikki Smits, Nobodyhere.com, Nyk de Vries, Paula Kuitenbrouwer, Peter de Leur, Peter de Veth, Pieternel, Remy Habets, Riekje, Rob van Barneveld, Robert Deckers, Roman Helinski, Rood Gras, Roos Reijbroek, Het Ruilrestaurant, Rutger Gret, Sander van Geloven, Sanne Bloem, Sasja Bork, Simon Weeda, Sinsia van Kalkeren, Speelregels, Stefan van der Voort, Sylvia Hubers, Tamara Houtveen, Tanja Ausma, Terence, Tim Hengeveld, Tim van der Meer, Tine Moniek, Wijnand , Willeke, Wim Noordhoek, Wordbites, Zijschrift en 2nd handmade.
Er is gisteren op de minischeurparty heel wat geprint, geperforeerd, geborreld en gevegasnackt*. Wat was het leuk om een fabriek vol verschillende mensen (en een hond) te hebben.
Maar toen sloeg het noodlot toe. Het bloed trok weg uit mijn gezicht toen het voor die dag aangesteld printer-hoofd Paul meldde dat de printer het niet meer deed. Dat was op zich niet gek, deze printer print in haar reservetijd. Ze heeft al veel meer geprint dan ze eigenlijk had hoeven doen. Maar ze vindt het gezellig en juist dat oude gekke, soms vieze papier, dat kietelt haar op haar oude dag. Gek beestje is het.
Nu stopte ze ermee. Ik wilde net aan mijn betoog over de verkrijgbaarheid van deze printer op marktplaats beginnen (het moet dezelfde zijn want ik heb net weer 6 nieuwe toners besteld) toen Annelies me voorbij stormde.
Annelies was tot dat moment onze snijder. Zij hakte alle vellen snel en doeltreffend van A4 naar A6’je. Maar Annelies kon het niet aanhoren dat de printer stuk was. Ze schoof ons “nou we moeten een nieuwe printer kopen”-zeggers aan de kant. Al snel lag haar buitenste laagje er af, moest Erik naar de schuur voor gereedschap, schroefde Paul wat, werden er testjes gemaakt, gegromd, gelachen.
En nu doet ze het weer. Ze kraakt net ietsje meer dan eerst, pakt net iets vaker twee papiertjes i.p.v. één (dat gebeurt soms, vandaar dat je wel eens een lege pagina tussen je zelfgeprinte kalender kunt vinden), maar ze doet het nog. We konden dus weer printen, dankzij het geklus van Annelies (en Paul). Er liggen nog wel 6 schroefjes op ons bureau, maar die zijn vast niet essentieel. Het wordt wel echt tijd om nu om te zien naar een nieuwe oude printer want lang kan dit niet goed gaan en er moeten kalenders gemaakt worden! De vraag is hoog!
Er werd een heleboel gekocht, iedereen wilde tegelijk en gelukkig wilde iedereen een ingepakte (ik vind inpakken heel erg leuk).
En verder nog:
Op 1 november waren we bij de Vorlesebühne in houtzaagmolen De Ster in Utrecht. Een avond vol kort, vreemd proza met muzikale ondersteuning van Heug. We mochten er de Scheurkalender verkopen aan bezoekers en in het (voor de gelegenheid ingevoegde) reclameblokje mocht ik vertellen over de kalender. Iedereen die wilde kreeg er een op maat gemacrameed schoudertasje bij omdat sommige mensen op zaterdagavond naar een disco willen en dan niet de hele tijd met een kalender in hun hand willen staan, maar wél een kalender willen kopen.
Het was een fijne avond. Vol met vreemde verhalen over verloren post.
Geachte heer S. Petrescu,
Het is niet mijn gewoonte mijn medemensen lastig te vallen met mijn problemen, zeker niet wanneer het wildvreemden betreft. Deze brief zou ik dan ook nooit verzonden hebben als ik op enige wijze een andere uitweg had gezien. Ik verzeker u dat ik niets kwaads van zin ben, noch uw lichamelijke, noch uw financiële gezondheid staat op het spel. Het enige wat ik van u vraag, is dat u tijdelijk bij mij in huis komt wonen.van: Jakob Faber | uit het tijdschrift “DW B” | juni 2014 | thema: “verloren post”
Er waren een paar scheurbijdragers: Maaike Haneveld, initiatiefnemer Bernhard Christiansen en tekenaar Danibal. Die laatste was er niet als tekenaar, maar als muzikant. Hij en Jan Schellink vormen het duo “Heug“, ze maken klanklandschappen. Ik kan niet anders dan je op het hart drukken dan ooit eens te gaan luisteren als zij optreden. Ze zijn ontwapenend, grappig, muzikaal en experimenteel.
Op de Scheurkalender zul je zelf ook kennis gaan maken* met het korte vreemde proza van de schrijvers van de Vorlesebühne. Elke maand staat er een stukje van een van hen in, soms is dat degene die de Vorlesebühne van die maand bij gaat wonen. Het is in de regel op elke derde zaterdag van de maand, op hun website staan alle geplande activiteiten op een rijtje.
Op 15 november 2014 was de volgende Vorlesebühne: “Vroeger was het leven in Nederland nog dramatisch, draaide het om grootse dromen en om kwesties van leven en dood, om liefde of eenzaamheid. Intussen hebben wij voor alles een vangnet, wij troosten ons met televisie en met katten, de dromen zijn vervangen door wat dagelijkse plannetjes, voor geweld huren wij een choreograaf.”
Een avond met: Midas Dekkers, A.L. Snijders, Eva Meijer, Jürgen Smit, Sylvia Hubers. Muziek: Meneer van Dalen. Wil je erbij zijn? Dan moet je een teletijdmachine bouwen.
Ik was er met een mobielscheurkalenderkofferverkooppunt.
* tenzij je het al kent, dan kun je er hernieuwd mee kennis maken (o.i.d.)
De Zelfgemaakte Scheurkalender is gisteren voor het eerst getestprint. Ze kwam rustig uit de printer, die pruttelde als vanouds. Het geluid is heerlijk.
Ik droomde vannacht nog dat de printer er mee zou stoppen, net nu ik 5 nieuwe toners heb besteld bij inktboer.nl*.
Gelukkig staan er op het moment van schrijven 5 van zulke printers op Marktplaats, met advertenties van nog geen 2 weken oud. Deze mensen weten níet wat ze weg doen. Mijn HP 1018 heeft al meer dan 36.500 vellen geprint. Echt. Ik wil echt geen andere. Als ik tijd had ging ik al die mensen mailen en vertellen dat ze ‘m moeten houden.
Papier (links op de foto zie je een van m’n stapels) heb ik nog lang niet genoeg. Gelukkig zijn er in het land zo her en der mensen papier aan het verzamelen. Bij Kinderwinkel Westerkade in Utecht staat een bak waar iedereen tijdens openingsuren papier in kan leggen (vraag ernaar bij de kassa). De Utrechtse griffie spaart papier, in Amsterdam is een stagiair bezig met scripts verzamelen, er zijn kindertekeningen naar me onderweg en Tineke heeft weer een stapel dozen van een geweldig architectenbureau geregeld. Al het papier is nog altijd welkom. Hoe meer op dat mooie papier kan worden gedrukt, hoe beter. Dat geeft echt het mooiste resultaat.
En zojuist pruttelde de printer de proefjes van de voorkant. Kijk:
Met wat kleine aanpassingen gaat dit linker-schatje naar Spant Zeefdruk, zij gaan ‘m met witte verf zeffdrukken op dat grijze papier dat je ziet. Die voorkanten zijn voor de versie met oud papier.
Om het onszelf iets makkelijker te maken is er dit jaar ook een (iets goedkopere) versie zonder oud papier, die krijgt een zwart/grijze of grijs/witte voorkant (de knoop moet nog doorgehakt worden).
* De goedkoopste toners van Nederland en gewoon te bezoeken op de Amsterdamsestraatweg in Utrecht, nog een sympathieke man ook. Ik heb de doos lekker laten bezorgen, dat mocht van mij vanaf 5 toners.
Esther
Hoogendijk heeft een heel gaaf kopieerhuisje waarmee ze naar festivals gaat, mensen kunnen zichzelf kopiëren en dat ziet er geweldig uit, zoals je ziet.
Ze leverde ons een stapel papier aan waarop we kalenders kunnen printen. Geweldig, wat een superachterkanten. Nu maar hopen dat ze nog naar heel veel festivals gaat want ik wil nog veel veel meer van dit papier.
We gaan haar ook vragen of we ajb!! 12 van pareltjes mogen uitzoeken om als bijdrage op de kalender te zetten want het zou zonde zijn als maar 4 mensen er 1/4 van kunnen genieten op de achterkant.
Op de foto het scheurhoogtepunt van de dag: ene (sic.) enorme stapel papier uit het wonderatelier van Eemke Koppelman Createur d’ambiance. We kennen elkaar van de Zelfgemaakte Markt en liepen elkaar onlangs weer tegen het lijf bij De Cirkel van Kleding (waar zij kleding voor maakte en ik de productie voor een deel voor deed). “Je zou haar atelier eens moeten zien”, fluisterde Pet me toe toen Eemke weg was. En dat zegt wat want Pet van de Luijtgaarden verzamelt verzamelingen en ergo is zijn eigen atelier BIZAR vol met mooie spullen, dus als hij dat zegt over een ander, dan .. zegt dat iets.
Eemkes atelier is veel kleiner maar ook BIZAR vol met spullen, maar dan niet vol met verzamelingen maar met over van een feestje, gebruikt om een boot mee te versieren, heel veel oude koffers vol met heel veel kleren, vogelkooien, stukken karton met mooie vormen, kastjes, veren, struisvogelverenboa’s, hoeden, naaimachines, boeken, kastjes gevuld met kleine stillevens, potjes met teksten, bruidsjurken, mummies etc. Als ik ooit nog een feestje geef met een thema, dan hoop ik dat Eemke de ruimte aankleed. Je kunt er gaan zitten en rond kijken en je raakt nooit uitgekeken. Mocht je ooit nog tijdens een open atelierroute in Utrecht zijn, ga dan ook even kijken, het is een genot.
Ik was even afgeleid door het passen van een heleboel jurken en een knagende honger, maar liep uiteindelijk de deur uit met een zware doos vol papier. Eemke had die een keer gekregen op het kinderdagverblijf, waar ene “Ilse” het achterliet. Het is waarschijnlijk oud briefpapier, het briefhoofd is er helaas afgeneden. Helaas want nu was het geen A4 meer en moest ik alles bijsnijden naar A5 en A5 komt net iets minder snel uit de printer rollen, een gekke eigenschap van het apparaat.
Het scheurdieptepunt van vandaag? Degene met de meeste bijdragen (24!) mag van haar galerie niet meer bijdragen (de kalender vormt te grote concurrentie, schijnbaar kopen steeds meer mensen scheurkalenders i.p.v. schilderijen, aiaiai caramba!)
Ga nu een schilderij kopen!!
Enfin, de telling van op de homepagina is dus -24 (te verdrietig om het er af te trekken) dus lever in jouw bijdragen en maak me weer blij.
Vind jij de scheurkalender super en wil je op een andere manier bijdragen? Maak ons beroemd! Werp je op als marketingmanager, pr-tijger, spindokter.
We hebben iemand nodig die tijdschriften en kranten aanschrijft, die een interview in De Dakhaas met ons regelt, iemand die dat super leuk vind om te doen en die er een beetje energie (of een boel) in wil stoppen.
Mail me als het je aanspreekt via scheurkalender@zelfgemaaktescheurkalender.nl
Bij Seats2Meet in Utrecht bewaren ze papier voor de scheurkalender. Alle enkelvoudig bedrukte vellen met niet-vertrouwelijke informatie gaan op een stapel en eens in de maand ± haal ik ze op. De oogst van dit keer was niet gering.
We hebben nog steeds heel veel papier nodig, heb jij nog een stapel?
